Eerste stageweekje

Na een slapeloze nacht en het wekkertje om 6 uur was het tijd om naar mijn eerste dagje stage te gaan. Mijn prachtige rok aan getrokken en op naar stage. Eenmaal aangekomen bleek dat de dresscode niet was doorgezet en liepen de meeste gewoon in broeken, het was goed zolang het maar geen spijker was. Rara wat ik de volgende dagen aan had naar stage.... ja broeken. Het was eerst tijd voor de weekopening, hierin begonnen we met bidden waar ik na onze vader afhaakte en de kinderen vrolijk doorgingen. Het Sint Maarten lied en het schoollied werden uit volle borst gezongen door de kinderen. Daarna begon de kennismaking en de kinderen waren meteen enthousiast nadat ik vertelde dat ik op voetbal zat, want meer dan de helft van de klas zit ook op voetbal en nadat ik vertelde dat ik voor ajax was kon het al helemaal niet meer stuk. Na nog vele vragen hebben beantwoord ging de dag verder. Meteen werd verteld waar en wanneer het kamp zich ging afspelen, hier gaan ze niet in het bos zitten, nee hier gaan ze in een hotel aan het strand en huren ze het penthouse af... nou lekker!!! Verder ben ik veel met kleine groepjes kinderen bezig geweest deze week om ze te helpen. Want wat meteen opviel is dat het niveau heel erg ver uit elkaar ligt. Ook zijn er veel kinderen die bijna geen Nederlands kunnen spreken en wanneer ik het in Nederlands uitleg ze me soms niet begrijpen, dus dan komt mijn talent voor Engels naar boven XD, wat iedere leerling begrijpt en kan spreken. Op vrijdag heb ik voor het eerst een les gegeven, dit was spannend want de groepsleerkracht was er niet dus eigenlijk had ik de klas al voor me alleen. Het ging goed en de kinderen waren erg enthousiast, ik heb ze stambomen laten maken en ze een kort verhaaltje laten schrijven over hun familie. Ik kwam er hierbij al snel achter dat ze overal vandaan kwamen: Nederland, Colombia, Curacoa, België, Frankrijk, Amerika en ga zo maar door. Ik heb een erg leuke week gehad, het is een leuke school en ik heb echt leuke collega's en een leuke mentor dus dat kan niet meer stuk. Wat me nu nog te wachten staat is de namen uit mijn hoofd leren, want hier heten ze niet: Tom, Loes of Henk. Nee hier hebben ze de moeilijkste namen die je maar kan verzinnen.

De muggen hier vinden mij ook erg aardig want die moeten me iedere dag zo'n 10 keer hebben en ja laat het nou net zijn dat ik niet tegen muggen kan en mijn bulten de grootte krijgen van een pingpongbal en ze lekker pijn doen dus ik kom er alleen maar beter uit te zien. Ik hoop dat het deze week wat beter weer wordt, want ik heb al tot mijn enkels voor ons huisje in het water gestaan omdat het zo hard had geregend en ja ik moet toch een keertje een kleurtje krijgen wil ik geen melkfles blijven...